Megalityczne grobowce na Recknitz w pobliżu Liepen są jednymi z najlepiej zachowanych struktur z późnego neolitu (3500 - 2800 p.n.e.). Są one zatem najstarszym dowodem ludzkiej architektury w tym regionie. Podczas wykopalisk w latach 60-tych XX wieku znaleziono naczynia, ostrza, groty strzał i bursztynowe paciorki.
W okolicy Liepen udokumentowano około 10 grobowców megalitycznych. Najbardziej dostępne i warte zobaczenia są dwa stanowiska w pobliżu Recknitz, które można zobaczyć - jadąc z Liepen - krótko przed Recknitz, podążając ścieżką na skraju lasu po około 200 metrach po prawej stronie w lesie. Oba miejsca to groby przejściowe, a zatem największy rodzaj grobów megalitycznych. Zostały one zbudowane między 3500 a 2800 r. p.n.e. w czasach kultury pucharów lejkowatych, której nazwa pochodzi od kształtu używanych wówczas naczyń ceramicznych. Groby mają około 6 metrów długości, a trzy lub dwa z czterech kamieni węgielnych nadal znajdują się w pierwotnej pozycji.
Tylko w jednym z dwóch grobów, oprócz węgla drzewnego, ludzkich kości (w tym czterech czaszek) i 79 odłupków, znaleziono 52 ostrza, 40 przecinaków poprzecznych, sześć bursztynowych paciorków, pięć skrobaków do ostrzy, pięć skrobaków, cztery uderzające kamienie, trzy wąskie dłuta, trzy naczynia dwustożkowe i szereg innych artefaktów.Znaleziono również trzy naczynia dwustożkowate, dwa naczynia barkowe, dwa naczynia szerokootworowe, dwa wiertła, dysk z piaskowca, płaski topór, wydrążone dłuto, misę lejkowatą i naczynie w kształcie beczki.
Na grobowcach megalitycznych znajdują się tablice wyjaśniające pochodzenie budynków i sposób życia pierwszych rolników i hodowców bydła, którzy się tu osiedlili.